άτιτλο

ο πανικος ενεδρευει

να μπορουσες να καταλαβεις

ολο το δωματιο μικραινει κλειστοφοβικο

μονο παραθυρο ο καμβας κι αυτος απειλητικος, παραταιρα λευκος

να μπορουσες να καταλαβεις

πως γιναμε αποτυχημενοι αυτοχειρες

πως περιμενω, κοιταζοντας τον τοιχο για να μην κοιταξω πλαγια

φοβαμαι ξερεις

η φαντασια μου εγινε απο καιρο εχθρος μου,

με πολιορκει, ειναι δυσκολο, ελπιζω να καταλαβαινεις

μια ζωη ειναι πολυς καιρος, σου λεω για να ξερεις

οχι δεν δικαιολογουμαι, δεν παραπονιεμαι αληθεια
με συγχαιρεις που προσπαθω να κανω κατι

Μα δεν βλεπεις; κοντευω να τα παρατησω

Η ελπιδα ειναι ο εχθρος, πρεπει να το καταλαβω

μην προσπαθεις.ΠΡΕΠΕΙ να σταματησεις να προσπαθεις
και καποια μερα θα ρθει η γνωση, δεν ξερω με ποιο ονομα αλλα θα ρθει το πιστευω