Tuesday, November 16, 2010

Νωχελικά χαμόγελα καραδοκούν

Μια θλίψη που σου τρυπάει τα πνευμόνια

Νωχελικά χαμόγελα καραδοκούν

Η Ναστάσια Φιλιπποβνα είναι νεκρή.

Ξέρεις πόσο πονέσαμε γι’αυτην;

Νερό, μαχαίρι, νερό μαχαίρι.

Να καταστρεφόμασταν τώρα έτσι όπως ζούμε, αλαζονικά

Να καταστρεφόταν η ποίηση μαζί και οι ποιητές με τα μπλαζέ χαμόγελα τους.

Η πλήξη, η πλήξη μας λιποτακτεί, γλοιώδη χαμόγελα από φίλους από γνωστούς .ΒΟΗΘΕΙΑ!

Μια κωμωδία γεμάτη θορύβους που έρχονται από παντού,

Προσπαθείς να εστιάσεις, τα παρατάς σε βλέπω, κλείνεις τα αυτιά σου, κλείνω τα μάτια μου.

Την ξέρεις την ιστορία με τις τρεις μαϊμούδες;

Μας λείπει άλλος ένας. Ας κλείσει κάποιος το στόμα του. Ας το κλείσουν όλοι.

Saturday, November 6, 2010

Καμιά σημασία
όχι, κανένα νόημα
κανένα όφελος
κάτι τελείως περιττό θα έλεγα
Τότε γιατί; Γιατί το μελάνι και γιατί οι ώρες;
Μα οι χαλασμένες σκέψεις;
Τι να κάνει κανείς γι' αυτές;