οπως και να χει μαζι
με σας χαθηκα κι εγω, ενα πρωινο που ξεχασα να δω την ανατολη και ξεχασα να
χαρω με το φως και την ψυχρα.ηταν μια νυχτα η προηγουμενη θυμαμαι που ηταν πιο
σκοτεινα μεσα στο δωματιο απ'οτι εξω παρ'ολο που ειχαμε ανοιχτα τα
φωτα.Σκοτεινιασα αποτομα κ εγω και τα τεχνητα φωτα μου φαινονταν αληθινα και
μπερδευομουνα, μπερδεψα μια λαμπα για τον ηλιο και οδευα προς αυτη μεχρι που
αντι να καω ολοκληρη εκαψα μονο το δαχτυλα μου που ακουμπησαν το γυαλι.Λυπηθηκα
τοτε που δεν μπορουσα να πιασω το πυρακτωμενο συρματακι.Μου λεγαν τοτε πως ειναι
απλως μια λαμπα και πως δεν αξιζει, αλλα για μενα ηταν το μονο φως που ξεχωριζα
και σκεφτομουν πως η διαφορα ειναι μικρη, οπως και να χει καιγεσαι, οπως και να
χει..
σ.αναμειξη πολλων
παραγοντων
No comments:
Post a Comment