Πως αρχιζει? Και πως τελειωνει..το μονο που ηθελα ηταν..τι ηθελα? Τι θελω ακομα τωρα? Να πω κατι γι’αυτό…ελεγχομενη κατερρευση, λογια ασυνάρτητα, ελεγχος, γνωριμα τραγουδια. Δεν αντεχω ουτε αυτά..φανταζομαι πως κάθε λέξη στα γαλλικα ακουγεται ομορφα.ποσο ομορφα? Πιο ομορφα απ’ολους?χα! Δν μπορω να μιλησω καθαρα..αλλα θελω να πω γι’αυτην.και να τα κρατησω για μενα. Να ναι τα πιο ειλικρινή. Τιποτα άλλο, όχι. Τωρα δεν ξερω όμως.. δεν βγαζει νοημα..χαθηκε το νοημα αποσπαστηκε.το ξεριζωσαν από μενα.το ξεριζωσαν από κεινη.οχι ας μιλαω μονο για μενα.ηταν μονη.ελεγε ψεμματα.δεν υπηρχε τιποτα δεν ΕΙΧΕ τιποτα και τρυπηθηκε που κάποια καταλαβε το τίποτα της. Όλοι την πιστεψαμε.ορκιζομαι. ολοι. Προσπαθησαμε αλλα ενδώσαμε. Αλλα ας μην μιλαω για εσας. Εγω δεν ξερω. Μιλαω μονο για μενα.προστεθηκαν αλλα δυο ματια.ολα μαζι εξι εξι μας κανουν τωρα πια.βακχικοι χοροι με το επονειδιστο τελος τους.αυτο είναι! «μη με κανεις να ικετεψω.» καπως ετσι..πως να ανεχτεις αυτά τα λογια? Δεν αντέχονται ορκίζομαι δεν αντέχονται. Κι’όμως εμοιαζαν ημουν σιγουρη πως εμοιαζαν, εμοιαζαν στα δαχτυλα τοσο πολύ.ρωγμες. ηταν γεματη ρωγμες, στα χειλη της στα ματια και μετα απλα φανηκαν. Όχι όχι πολύ φτωχό πολύ φτηνο, κακοφτιαγμενο. Κατι καλυτερο.αλλα τι?κατι αρμοστο. Κατι που να ταιριαζει. Δεν υπαρχει τιποτα που να ταιριαζει ορκιζομαι κι αν υπαρχει δεν μπορω να το βρω. Μπορει μαλλον μονο κατι χιλιοειπωμενα χλευαστικα πλεον λογια.οχι αυτά. Ας τα παρει καποιος από μπροστα μου τα μισησα τ’ορκιζομαι τα βαρεθηκα, μπορει και να χει δικιο αυτος μπορει στο τελος τα λογια να σε προδιδουν. Όλα είναι άυλα.λυπαμαι αν με βρισκεις θλιβερη, η μαλλον όχι ας είναι.
πολύ φτηνο αλλα ας είναι.
No comments:
Post a Comment